Hikoya oʻquvchilar !!! Bu hikoya "Navqiron qoʻshnim" hikoyasini davomi emas... Oʻshanga oʻxshagan ehtirosli hikoya... Maftuna isimli bir ayol bolib, yoshi yoshi 37 larda edi. 2 marotaba ega tegib, chiqgan, 1 marotaba homilador bolib, tushurib qoygan. 1-eri, omadsiz hodisada vafot etdi. 2- esa, aroqga berilib, aynib ketkandi. Kop o'tmay u ham o'ldi. Ersiz 12 yil yashadi. Bunga deyarli o'rganib ham qolgandi, faqat goh-gohida, yasdiqdoshi yoqligidan, uni erkalab, siypalaydigan, erlik vaqtidagi yoqlimli, e'htirosli aloqalar taqdim eta oladigan, erkak yoqligi yodiga tushardi. Bolmasam yoshiga nisbatan tug'magani uchun ham, ancha yosh korkam, oq badanli, kokraklari ham 3,5 razmerda, ozg'in ham, semiz ham emas, oyoqlari ham baquvat, istalgan erkakni qondira oladigon. Baquvvat ayol edi. U 2 eridan qolgan mulkga yashar, 1-eridan, 2 uy, dacha va anchagina pullar qolgan, 2- eridan hozir yashayotkan dom va bir necha narsalar qolgandi. O'zi kassir bolib ishlar, asosan uyda o'tirar edi. Eridan qolgan uy va moshinalarni ijaraga berib, yashar, moliyaviy axvoli o'ziga toq ayol edi. U ishga faqat oyni oxirida borib, ishchilarga maosh berardi. Qolgan kunlari, uyda va bog' aylanib yurar, yosh sevishganlatni, skamekalarda, o'pishib, bir birini pinchiga kirib, tortishib o'tirganlarini ko'rib, o'z hayotidan o'ksinardi. Yon qoshnini hotini, kasalxonada yotkani uchun, Maftunaga bolasiga bir necha kun qarab turishini iltimos qildi. Maftunani o'zi bola kormaganligi uchun, u bolalarni yaxshi korardi. Maftuna o'ylab o'tirmay rozi boldi. Bolani ismi Abdulla bo'lib, qisqartirib, Abu deb aytishar, yoshi 12 da, qorachadan kelgan, istarasi issiq bola edi. Maftuna darrov, Abuga yaxshi gapirib, erkalab, shirinliklar berardi. Kochadan pitsa buyurtirdi va ikkalovlari tanavul qilishdi. Unga har hil multfilimlar qoyib berar, unga mehribonchilik qila boshladi. Biroz bolsa, uyiga kirgan yangilikdan, o'zida yoq shod edi. Soat 00:00 gacha multik korishdi. Maftuna vaqt o'tkanini sezmadi va Abdullaga: - voooy soatni qara, Abu, yur yotamiz, qolaganini ertaga koramiz dedi. Abdulla bolsa: -Yoq kenayi, ertaga maktab yoq-ku, tatildamiz axir, dedi. Maftun bolani iltimosiga yoq deya olmay yana ozroq o'tirdi, u tugatkuncha, tungi koylaklarini kiyib, Abuni oldiga o'tirdi. Uni tungi koylagi, oq matodan qilingan bolib, ichi shundoq korinib turardi. Koynagini etagi, kotidan 2 qarich tushib turar, oppq tolachadan kelgan baquvvat sonlari, e'htirosni oshiradigon bolib, turar kottakon kokraklari yanada bilinib turar, sababi lifchigi uxlash uchun moljallangan bolib, tarang turmas, erkin osilib turardi. Faqat kokrakni yopish uchun hizmat qilardi halos, u bunday korinishda juda ochilib, ketkandi. Maftuna o'zini sexsuvalniyligini, ayniqsa 12 yoshli bolani, kozlarini ocha olishini, hirsi uyg'onishi aslo hayoliga kelmagan edi. Uning uchun 18 yoshdan pasi, 4-5 yoshli godakdek korinardi. Godakda hirs bolmaydi-ku. Lekin o'g'il bolani, 10- 12 yoshlaridan, chochog'i tura boshlaydi. Ayol erkak munosabatini, endi tushuna boshlagan payti boladi. Ayniqsa hozirgi zamonda internet degan, ustoz bor. Hozirgi zamonda, eng yaxshi kiyovjora bu, internet. Maftuna bolani yoniga o'tirdi. Abu Maftunga qarashi bilan, ehtiroslanib, ketti. Abu Maftunani Sonini hirsi kuchlilik qilib, ushladi-yu, nima qilib qoyganini tushunib, qorqib ketdi. Maftun bunga umuman e'tibor bermadi. Abuni Chuki allaqachon turgandi. Maftuna divanga o'tirganda, oyoqlarini divanga chiqarib, o'tirdi. Natijada 2 ta oppoq sonlari, chiroq nurida tovlanardi. Abdulla umuman multik kormay qoygan, ichida shu sonlarni ushlash va sonlarni yuqorisidagi narsani korishni istardi. Qanday qilib, sonlardan yuqorilasam, boladi deb o'ylar, edi. Shunda Maftunani uyqisi kelib, Abuni yuzidan ushlab, bir oz o'zi tomon boshini egdi. Shunda Abu muvozanatni saqlay olmay, o'ng qoli shundog'am sonda, chapi esa, Maftunani 2 kokragi o'rtasiga tayandi. Qanday ushlashga Abuni boshi qotayotkan paytda, Maftun o'zi komaklashdiMaftun: -Boldi, asalim yotaqolaylik, uyqim rossa kevotti dedi. Abdulla bolsa, endi, bajonidil rozi boldi. Axir birga yotishganda, Abuni imkoniyatlari kop boladida. Maftuna o'zini karavotga Abdulla bilan yotmoqchi boldi, huddi ona boladek. Abdulla kiyimlarini yechib, bitta tursikda, qoldi. U karavotga chiqb, Maftunni oldiga yotdi. Maftuna: -Bugun mazza qildiga, Abdullajon deb, uni qitig'lay boshladi, Abu qah-qah otib, kular. Maftuna Abuni ko'tarib, o'zini ustiga chiqardi va bag'riga bosib, quchoqlab, hech qanday hirsiz, oynatar, huddi ona o'z godagini oynatyotkandek, uni hidlab, bag'rlariga bosib, erkalar edi. Ammo onani kongli bolada, bolaniki dalada degandek, Abdulla uchun bu ayni muddao edi. U Maftunani erkalab, onalarcha bag'riga bosishidan foydalanib, boyinlaridan o'par, emchaklaridan ushlab, ezib, quchoqlashkanlarida chukini Maftunni qorniga tirardi. Maftun erkalayotkanida, Abduni qoli, Maftunni emchagini ortasidagi bog'ichiga ilindi va uzib yubbordi. Natijada Maftunni deyarli 4 razmer emchaklari ozodlikka chiqdi. Maftun bolsa, o'laqosin, o'zi uzulay deb turgandi deb, qaddini rostlab, o'tirib, lifchigini chetga tashladi. Abdullani koz oldida, 2 ta dumaloq va kotta korraklar tirsillab turardi. Shunda o'zini boshqara olmagan, Abdulla, qollari magnitdek, 2 emchakni ushladi. Shunda ham Maftuna buni bolalarcha qiziqqonlik deb tushunib, 12 yoshli boladan hirs kutmadi. Uni bag'riga bosib, yotdi va unga boldi endi uxlash kerak deb, uni qoyvorib, oldini.tugmachalarini, taqdi. Ammo taqganini nima-yu, taqmagani nima, dokaga oxshagan tungi koylak bolsa, hamma narsasi shundoq bilinib turardi. Mavjuda bolaga qarab, hayollar surar, nega unda shunday bola bolmadi-ya, deb taqdirni ayblardi. Abdulla ham ko'zlarini yumgan bolib, bildirmay emchagiga qarab turardi. Biroz dan song, hayollar surib, Maftuna uyquga ketdi. Abu esa, Maftunani uxlashini kutib, uxlaganida, internetda korgan narsalarini, joylarini ushlab kormoqchi edi. Asta Maftunani oldidagi bitta tugmani, ehtiyotkorlik bilan yechdi. O'zi Maftuna opa 1 ta tugma qadagandi. Koksini yopib turadigan. Yechkach og'ir va semiz emchaklar, koylakdan otilib chiqdi. Bundan Maftuna opa bir oz uyqusi bizilib, tugmasini qayta taqdi va Abdulla uyg'onib ketmadimikan deb, sinchiklab qaradi. Abu qorqib ketayozdi. 10 daqlardan song, yana o'sha tugmani yechib qoydi. Maftuna yana yevhildimi deb, xorsinib, yana taqdi. Bu o'yin Abuga yoqib qoldi. Bu safar bildirmay yechib bolmasdi. Qolga tushishi aniq.. Shuning uchun huddi uyqusida qimirlayotkandek, chap qolini, Maftuna opani emchaklaridan ishqalab, tugmachani nogox yechib yubborgandek boldi. Maftuna opa emchaklarini silay boshlaganida chochib ketdi. U buni atayn qilyapti deb, bir laxza oylagan edi. Ammo zudlik bilan, fikridan qaytdi va uyalib ham qoydi. O'zini o'zi yomonlab, yosh bolada hirs nima qiladi, dedi. Tugmachasi yana yechilgach, u Abdullani qolini asta olib, tungi koylagini butunlay yechib tashladi. Maftuna opa faqat bitta tursikda qolgandi. Abdulla o'ylamagan rejasi, ajoyib tarzda oxshaganidan, mamnun bolib, yana ham