oynashgisi keldi. Huddi bosinqiragandek, yoq, yoq ketmang, ketmang oyi deb korpani ichiga kirib, berkinib oldi, u Maftuna opani sonlariga yopishib, oyoqlarini quchoqlab, tirmashib oldi. Maftuna opa, Abdulladan havotir olib, ko'rpani ochdi. Abdulla qollari bilan sonini chotiga yaqin joydan quchoqlab oldi. Maftuna uni uyg'otmoqchi boldi-yu, fikridan qaytdi. Ha unga hozir qiyin mayli yotaversin dedi. Yarim soatlardan song, endi Maftunaopani kozi ilinishi bilan, Abu huddi pastga tushib ketayotkandek, bosinqirab, tipirchiladi va Maftunani tursigini juda tez, yechib, tizzasigacha churdi. Bu orada opa vooy o'liy sharmanda, deb o'ziga o'zi qichqirdi. Abdulla ishini davom ettirib, tog'ga chiqishga urinyotkandek, oyoqlarga tirmashib, yuzi Maftuna kenayisini amiga tashladi. Maftuna amiga Abdullani yuzi tegishi bilan, ichi qizib, necha yillk alamar, humorlar qaynab chiqa boshladi. Axir amiga 10 yillardan beri, begona tegmagan, hatto o'zi ham juda kamdan kam tegardi. Uyatdan Abdullani yuzini kotarmoqchi boldi-yu, ammu u yug'onib ketib, korib qolishi, eng asosiy sabab, o'ziga ham yoqa boshladi. Ammo bunday yol qoyib bo'lams edi. Maftuna shundoq, begunoh bolani yuzi, amdek harom narsaga tegib turganidan achinardi. Abdulla ham undan battar tilini amiga tekkazib, sekin yalay boshladi. Maftuna opa shokda edi. Miyyasi oylashdan toxtadi. Abu yalash sababini tushuntirish uchun oyi rahmat, shirin xorozqant ekan, deb alaqsiradi va yanada tezlashib, toymay yalay boshladi. Davomi bor...