emasdi. Jinni bo'lib qolgan erimni shifoxonaga joylashtirdim. U hali ham o'sha yerda. Bu orada ishlarim o'z-o'zidan ortga keta boshladi. Bu esa meni yana ammamning oldiga borishga majbur qildi. Undan bariga izoh so'radim. Ammam esa kulib:

— O'zing shunday hayotni istading. Men esa istaging amalga oshishiga bir sababchi bo'ldim, xolos. Tolib akang hozir suv ostida yotibdi. Uni mening jinlarim gumdon qilishdi. Marhum endi hech qachon suv yuziga chiqolmaydi. Sarvar tirik qolganiga qaramay, uning ruhi va ongini allaqachon iblis so'rib olgan. Ering hech qachon sog'lom odamga aylanmaydi, — dedi.

Ammamning olamdan o'tganiga ikki oy bo'ldi. Biror nimani o'zgartirishga qodir emasman. Men o'zim bilan birga ikki kishining hayotini xarob qildim. Shu sabab o'zimni kechirolmayapman.

Nazokat shularni so'zlab, uzoq yig'ladi. Men esa uni ovutolmadim. Ana shunaqa gaplar. Undan qo'rqma, Nazokat endi hech kimga ziyon yetkazishga qodir emas.

Ko'chadan esa telba ayolning kulgisi eshitilardi…