Olis Qishloq Yo‘llarida

Qishloq havosi tongdan salqin edi. Quyoshning ilk nurlari ariqlarda shildirab oqayotgan suvga tushib, mayin jilvalar hosil qilardi. Shu qishloqda Mohira ismli bir qiz yashardi. U tut daraxti tagida kitob o‘qib o‘tirar, yuzidagi jiddiylik va jilvador qarashlar uning ichki dunyosini ko‘rsatardi. Mohira yosh bo‘lishiga qaramay, hayotga mas’uliyat bilan yondashar, onasiga dalada va hovlida yordam berar, chorvani boqardi.

Mohira va uning onasi Mehribon opa yolg‘iz yashashardi. Mehribon opa bir necha yil oldin eridan ajragan, hayotning qiyinchiliklarini sabr bilan yengib o‘tgan, qizi Mohira bilan mustaqil hayot qurishga majbur bo‘lgan edi. Shu sababli Mehribon opa kuchli, mas’uliyatli va mehribon bo‘lib qolgan, yoshiga nisbatan shijoatli va yuragida o't yonib turgan matonatli ayol edi.

Yana bir qahramonimiz Islom. Ko'rinishidan ziyoli ekanligi bilinib turar, zamonaviy dunyoqarashga ega lekin bu faqat chetdan qaralganda edi holos, aslida Islom ich ichidan bu dunyoning odami emasdek edi go'yo, qalbida har doim tushunarsiz isyon, Shunday bo'lsada bir nechta chet tillarini o'rgangan qahramonimiz go'yoki o'zini ilmga bag'ishlagandek edi. Shu boisdan o'zi yashab turgan shahrida bir nechta korxonalardan yuqori maoshli lavozimlarga takliflar kelgan bo'lsada Islom bularni rad etib oddiy o'qituvchi bolishni tanladi yana shaharda emas olis bir qishloqda.
Yolg'iz o'g'il bo'lishiga qaramasdan ota-onasini ko'ndira oldi. Islom o'zligini anglash uchun yo'lga chiqdi go'yo.
Ota-onasining duolarini olib hech qachon ko'rmagan , bilmagan lekin o'ziga tegishli bo'lgan nimanidir topishga intildi.
Shahar tomondan kelgan Islom ismli yigit qishloq maktabiga chet tilidan dars berishga kelgan edi. U qishloq hayotini hali yaxshi bilmasdi va har bir qadamini ehtiyotkorlik bilan tashlardi.
Bir tongda Mohira maktab bog'idagi tut daraxti tagida kitob o‘qiyotgan edi, aytishlaricha bu daraxtni Mohiraning katta bobosi ya'ni dadasining bobosi ekkan ekan, shu boisdanmi yoki boshqa sabab Mohira shu tut ostida o'zini hotirjam sezardi. Maktab bog'i quyuq daraxtzor bo'lgani uchun Mohirani deyarli hechkim ilg'amas edi.
Islom maktab direktori va xodimlari bilan tanishdi yangi o'quv yili boshlanishiga ham sanoqli kunlar qolgani uchun maktabda ish qaynardi. Shahardan yangi kelgan o'qituvchi uchun tezda xona tayyorlandi, xona unchalik yangi emas devorlari o'pirilgan shiftda yomg'ir o'tib sarg'aygan dog'lar va polda turli yoriqlar bor edi. Islom xonani ko'zdan kechirarkan hayolida nimalarnidir o'yladi va xonadan chiqdi. Direktor xonasi tomon yurarkan o'ziga o'zi gapirib borardi. Direktorga nimalarnidir tushuntirgan odam bo'ldiyu maktab hovlisidan chiqib moshinasi tomon bordi. Ertasi kuni bir guruh ustalar va kichik yuk mashinasida ta'mirlash uchun kerakli ashyolar bilan keldi.
2 kunda Islomga berilgan xona huddi yevropa maktablaridek ta’mirlandi. Yangi partalar o'quv jixozlari bilan to'lgan xonani ko'rarkan Islom o’zidan mamnun edi. Bularning barchasini Islom o'z xisobidan qilgani uchun direktor o'zida yo'q hursand edi.
Baribir qishloq hayoti, odamlari boshqacha. Islom o'ziga kvartira qidirayotganini eshitgan odamlar orasida sal qolsa janjal choqayozdi. Yoq yoq bu pul uchun emasdi, Islomning oliyjanobligiga javob qaytarish uchun qilingan harakat edi.
Mehribon opaning uyi maktab yonida joylashgani va hovlisining bir tomonida qaynota - qaynonasidan qolgan bir necha yildan beri bo'sh yotgan ikki xona borligi sabab Islom shu yerda yashashga rozi bo'ldi.
Odamlar tezda hashar qilishdi xonalarni tozalashdi, kimdir gilam ,kimdir ko'rpa yana qaysikim yostiq va shunaqa qilib xona yashashga tayyor qilindi.
Hurmatli o'quvchi hikoya ehtirosli va mazmunli bo'lishi uchun o'z fiklaringizni ulashishingizni so'rab qolaman.