Shahar oynalari ortidan yangi yil bayramining rangorang chiroqlari miltillardi. Toshkent markazidagi eng baland binolardan birining o'n uchinchi qavatida joylashgan "Ipak Yo'li Holding"ning bosh ofisi esa g'ayritabiiy sukunatga cho'mgan edi. 31-dekabr, soat 21:00. Barcha xodimlar bir soat oldin bayramni nishonlash uchun ketishgan, ammo ikki kishi — bosh direktor Rustam va uning yordamchisi Sevara — hali ham o'z joylarida edilar.

Rustam kabineti derazasidan shahar manzarasini tomosha qilardi. Uning 35 yoshli qaddiga mos keladigan tikka qomat, ensasida o'ralgan oppoq ko'ylagi, har bir harakati ishonch va kuchni aks ettirardi. U bu kompaniyani o'z qo'llari bilan qurib, har bir qadamda o'z hakimiyatini mustahkamlagan, hech narsani tasodifga qoldirmaydigan erkak.

Katta ofisning markazida baland archa o'rnatilgan. Bu archa besh metrli, uchi shiftgacha yetadigan, rangli chiroqlar bilan bezatilgan. Qolgan joyda faqat tungi shahar yorug'ligi va kompyuter monitorlarining xira nuri hukm surardi.

— Rustam aka, hisobotlar tayyor, — Sevaraning mulyim ovozi sukunatni buzdi.

U stolidan turdi va hujjatlar papkasini qo'lga olib, boshlig'i kabineti tomon yurdi. Sevaraning har bir qadami nozik edi. Bu qiz 22 yoshda, bo'yi o'rtacha, ammo uning tanasi shunday uyg'unlikda yaratilganki, har bir chiziq, har bir egrilik o'z joyida edi. Qora tirsak libosi uning tanasining nafis shakllarini idiyal ta'kidlardi. Sochlarini orqasiga yig'ib bog'lagan, bu uning tozagina yuzini, katta qora ko'zlarini va qizarib turgan yonoqlarini ochiq qoldirardi.

Rustam stolida o‘tirgancha qarab turdi. U butun yil davomida bu qizni kuzatgan, uning ertalabki salomlashishi, stol yonidan o'tganda uning badanining nozik harakatlari, stoldan biror narsa olib egilganda ko'ringan orqasini shakli— bularning barchasi Rustamning tasavvurida bir xil sahnani yaratdi. Bugun kecha — yangi yil arafasida — u o'sha sahnani haqiqatga aylantirmoq niyatida.

— Kir, Sevara, — dedi, stolining yonidagi kreslosidan turdi.

Sevara eshikdan kirib, papkani stol ustiga qo'ydi. Uning yuragi tez-tez urardi. U doyim Rustamning o'ziga nisbatan munosabatini his qilib kelgan, — bu nazar, bu ma'lum lahzalarda uzoqroq davom etgan qo'l teginishlari, bu sukunat. Hozir... hozor yolg‘iz qolishganda esa, bu yanda qo‘rqinchli ham yoqimli tuyg‘ularni ko‘ngliga soldi. Ammo u buni tan olishdan qo'rqardi. Rustam uning boshlig'i, kuchli, ta'sirli, ammo... ayni paytda u Sevaraning ichida qandaydir tuyg‘ularni uyg'otayotgan idyal erkak.

— Yaxshi ish, — dedi Rustam papkani varaqlab. — Hammasi joyida. Sen haqiqatan ham zo'r xodimsan, Sevara.

— Rahmat, Rustam aka, — javob berdi qiz va stoldan orqaga qadam tashladi. — Unda men ketay...

— Kutib tur, — to'satdan so‘zladi Rustam va stolining tortmasidan kichik quti chiqardi. — Bugun yangi yil kechasi. Sening uchun sovg'a.

Sevara hayrat bilan qutiga qaradi. Rustam esa u tomon yaqinlashib, qutini qo'liga tutqazdi. Qiz ehtiyotkorlik bilan ochdi — ichida qimmatbaho durdan ishlangan marjon yotardi. Uning ko'z qorachiqlari kengaydi.

— Bu... juda qimmat, — pichirladi u. — Men buni qabul qila olmayman...

— Qabul qilasan, — qat'iy javob berdi Rustam va qutini uning qo'lidan oldi. Marjonni chiqarib, Sevaraning orqasiga aylanib, uning bo'yniga taqa boshladi.

Sevaraning tanasi qotib qoldi. Rustamning barmoqlari uning bo'yniga tegdi — dag‘al ammo issiq, xo'jayinning qo‘llari. U marjon qulfini mahkamladi, ammo qo'llarini uning bo'ynidan olish o'rniga, asta-sekin pastga — yelka suyaklariga qarab siypalashni boshladi.

— Rustam aka... — juda xira ovoz bilan pichirladi Sevara, ammo gapini davom ettira olmadi.

Rustam uning bo'ynidan o'pib qo'ydi — birinchi o'pich ehtiyotkor, sinovchi edi. Sevaraning tanasi titrab ketdi. U shu lahzada qandaydir muhim voqea sodir bo'layotganini, bu kecha uning hayotini o'zgartirishini his qildi.

Ikkinchi o'pich ancha qattiqroq edi. Rustam uning bo'ynini, keyin yelkasini o'pa boshladi. Sevara boshini yon tomonga egdi — bu harakat unga ko'proq joy berdi. Uning nafasi tez-tez edi, tanasi... tanasi nimadir kutayotgandek taranglashgan edi.

Rustam qizni o'ziga burib oldi. Ularning ko'zlari uchrashdi — Rustamning ko'zlarida ochiq ishtiyoq, Sevaraning ko'zlarida esa qo'rquv, uyat va... rozilik aralash gangigan ehtros bor edi.

— Agar istamasang, to'xta dey, — dedi Rustam uning yuziga yaqindan, alvon lablariga qarab.

Sevara jimdi. U lablarini qizartirib, boshini engashtirib, o'z javobini berdi — u to'xtashni xohlamadi yoki shunchaki ojizlik qildi.

Rustam uning lablaridan o'pdi. Birinchi o'pichlar ehtiyotkor edi, ammo tez orada ular ehtiros bilan aralashdi. Rustam qizni o'ziga yanada yaqinroq tortdi — uning qo'llari Sevaraning beliga, keyin pastroq — belni yumshoq qismiga siljidi.

Sevara ohista ingrab qo‘ydi. Uning tanasi endi to'liq Rustamga taslim bo'lgandek edi. U uning ko'ylagining tugmalarini yecha boshladi — qaltirab, ammo qat'iy. Rustam ham uning tirsak libasining orqa zamin fermuariga qo'l uzatdi.

Bir necha soniyadan keyin Sevaraning libosi sirg‘alib tushdi. Uning ostidan qora, yupqa ichki kiyimlari ko'rindi — gardish va tangachasi, ikkalasi ham shunday mo'rt materialdan tikikanki, deyarli hech narsa yashirmasdi. Rustam uning tanasiga qaradi — to'liq, yosh, nozik va sovg'a sifatida unga taqdim etilgandek.

— Chiroyli... — pichirladi u qo'llarini uning sinalariga — ikki yumshoq, ammo qattiq anorlarga uzatdi. Ular ichki kiyim ichida ham o'zlarining shaklini to'liq namoyon etardi.

Sevara boshini orqaga tashladi, ko'zlarini yumdi. Rustamning qo'llari uning siynalarini ushlab, ularni ohista, ammo qat'iy siqdi. Sevara yana ingrab qo‘ydi — bu ovoz uning ichidagi his-tuyg'ularni ochiq ko'rsatardi.

Rustam ikki qo'li bilan gardishni qizning yelkalaridan sirpantirib tashladi. Emchaklar — ikkalasi ham o'rta kattalikda, ammo nozik va qattiq, kulrang bo'rtmalar bilan — endi ochiq edi. Rustam ulardan birini qo'li bilan ushlab, ikkinchisini og'ziga soldi. .

Sevara bir lahza o‘zini yo‘qotib, baland ovoz bilan oh urdi. Uning qo'llari Rustamning boshiga, sochlariga o'tdi. U o'z emchaklarini uning og'zida, tilida, tishlari orasida his qilardi. Bu unga og'riq va zavqni olib kelardi. Ikki his bir paytda.

Rustam qizni ko‘tardi va Sevarani stoli tomon olib bordi. U qizni stol chetiga o'tqazib, o'zi uning qarshisida turdi. Uning ko'ylagi tugmalari, kamari yechildi. Sevara buni o'zi qildi, uning qo'llari ancha ozod, ixtiyoriy harakatlanardi.

Rustam Sevaraning tangachasini yechdi — juda sekin, har bir harakatda zavqlanib. So‘ngi liboslar yerga tushganda, uning yosh, silliq jinsiy azosi ochildi. U atrofida tuklar yo'q, — to'liq tozalangan, kulrang, yosh, va allaqachon nam.

Sevaraning o'zi esa Rustamning shimini, so'ngra ichki kiyimini yechdi. Uning asbobi — uzun, qattiq, kuchli — uning ko'zlari oldida paydo bo'ldi. Sevara bir lahza qo'rqib ketdi. U jonli olatni birinchi ko‘rishi, ammo u tassavur qilgan bazan o‘ylagan biroq bu qadar kattasini hech qachon tassavur