ko'kragi ochildi. Aiko erkakka ehrom ko‘rsatgandek, asta qo'llarini uning ko'ksiga qo'ydi, issiq tanasini his qildi. Sanjar yuzida qizillik, tanasining quyi qismida jonlanish boshlandi.

Sanjar nafasini ushlab, Aikoning kimonosini ochishga kirishdi — qatlam-qatlam matolar asta yoydi, xuddi qimmatbaho sovg'ani ochayotgandek ehtiyotkorona.

Kiyim ostida Aikoning tanasi namoyish bo'ldi. Chinni kabi, oppoq teri. Ko'kraklar o‘rtacha lekin mukammal shaklli — dumaloq, biroz pastga egilgan. So‘rg‘ichlari pushti rang, allaqachon qo'zg'algan, biroz qattiqlashgan holda turardi. Qorin tekis, son ingichka. Sonlar orasida nozik yeri, atrofida endi nish urgan qora tukchalar, sirli ko‘rinadi.

Sanjar qo'lini ko‘kraklardan biriga qo'ydi. Yumshoq, iliq. U kaftini aylantirdi, tugmachasini kaftining markaziga qisdi. Aiko lablarini tishlab, ko‘zlarini qisdi.

Sanjar ikkinchi ko‘krakni ham ushladi. Har ikki qo'lida ko‘kraklarni siqib, zuvola misol aylantrdi. Keyin boshini egdi, chap ko‘krakning tugmachasini og'ziga soldi.

Aiko zavqli nafas oldi. Uning qo'llari Sanjarning boshiga ko‘tarildi, barmoqlar sochlari orasiga o'tdi. Sanjar esa tugmachasini so'rdi, tili bilan aylantirdi, tishlar bilan yengil tishladi.

— Aa... — Aiko birinchi marta ingichka bo'g'iq nola, chiqiardi.

Sanjar og'zini o'ng ko‘krakga o'tkazdi. Aikoning gavdasi bukuldi, orqaga yotdi. Sanjar unga ergashdi, ular birgalikda futon ustiga tushishdi.

Futon yumshoq, ostidagi tatami biroz shitrlab ketdi. Aiko asta, sochlarini yoyib orqaga suruldi. Sanjar uning ustida, og'irligini tirsak va tizzalariga tayab engashdi.

Lablari Aikoning bo'ynidan, bo'g'zidan, ko'kragiga, qorniga tushdi. U asta harakat qilib, har bir joyni o'pdi, ba'zan yengil bazan iz qolar darajada chuqurroq. Aikonin tanasi har tegishda tortildi, nafasi o'zgarib bordi.

Sanjar son soxasiga yetganda, to'xtadi. Aikoning shirin joyi yopiq, lekin nam, atrofidagi yangi tukchalar biroz ho'l edi. Sanjar barmoqlarini uzatdi, jinsiy lablariga tegdi.

Aiko keskin nafas oldi, oyoqlarini asta ochdi.

Sanjar barmoqlarini lablar orasiga surib, issiqlik, nam silliqlikni his edi. U bitta barmoqni ichkariga surdi, so'ngra ikkinchisini. Aiko beli ko'tarildi, og'zidan nola chiqdi.

Sanjar barmoqlarini ichkariga-tashqariga sura boshladi. Har safar Aiko tanasi javob berdi qin torayar, bo'shashar yana qisqarar. U ikkinchi qo'lini Aikoning ko'ksiga qo'ydi, yumshoq siqmlab so‘rg‘ichni barmoqlari orasida erkaladi.

— Yamete... iie... — Aiko yaponcha nimadir dedi, lekin tovushidan ma'lum edi u to'xtatishni xohlamasdi.

Sanjar barmoqlarini chiqarib oldi, o'rniga boshini tushirdi. Lablari jinsin azoga tegdi, tili lablarni ajratdi. U yalashni boshladi, pastdan yuqoriga, yengil, so'ngra qattiqroq.

Aiko qo'llarini Sanjarning boshiga qo'ydi, tortdi. Sanjar tilini lablarning ichkarisiga surdi, shirasi og'ziga oqdi so‘rdi tamini his qildi. Sho'r, birozgina achchiq, lekin qiziqarli.

Aiko tanasi burishib, tovushi ko'tarildi. Sanjar davom etdi, bir barmoqni yana ichkariga surdi, tilini yuqori ko‘tarib kichik qattiq nuqtani, klitorni o‘ynadi.

— Iku... iku... — Aiko ovozini bosolmay qoldi.

Uning tanasi taranglashdi, keyin qaltiraq to‘lqini bosib o‘tdi. Jinsiy lablar Sanjarning tilida ayovsiz ishqalandi, shirasi ko'paydi. Sanjar huddi kimdir yuziga suv sepgandek seskanib ketdi.

Bir lahza sukunat.

Aiko nafasini rostlashga urinarkan uzurhohlik ila tazim qildi, lekin juda mexribonlik bilan uni yuzini artdi. Sanjar lablari nam, yuzida tabassum, Aikoga termulib o‘tirdi.

Ularning bir birlariga qarashlarida, go‘zal tuyg‘ular taravati namayon bo‘lardi. Go‘yoki ming yillik sevishganlardek bir birini so‘zsiz tushuna boshlardilar.

Aiko, oshig‘iga suykalanar, bo‘salar almashilar ekan, chaqqon qo‘llari bilan Sanjarning yukatasini to'liq yechdi.

Uning asbobi uzun emas, lekin qalin, qattiqligi ko'rinib turardi. Uchi allaqachon nam, boshchasi ishib ketgandi. Aiko qiziquvchan ko'zlarini ochib, unga qaradi. Jilmaydi, qo'lini cho'zdi, asbobga tegdi.

Yumshoq barmoqlarini asbob atrofiga o'rab asta harakatlantirdi — yuqoriga, pastga. Sanjar ko'zlarini yumdi, vujudini lazzat issiqligi qurshab oldi.

Aiko o'rnidan ko'tarildi, Sanjarni orqaga itarib, uni futonga yotqizdi. O‘z uning ustiga o'tirib oldi, tizzalari Sanjarning sonlari yonida tiraldi.

U asbobni ushlab, o‘ziga to‘g‘rilab, asta og‘irligini pastga tushirdi.

Ilk teginishda Sanjar qo'llarini Aikoning sonlariga qo'ydi, uni muvozanatda turdi. Aiko asta davom etdi, asbob qinga kirar ekan, tana qarshilik qildi, qin devorlari siailib, og‘roq berdi, lekin Aiko davom etardi.

— Aa... kitsui... — dedi.

Asbob yarim yo'lda to'xtadi, qisqacha tanaffus qilindi. Sanjar pastdan qaradi, Aikoning jinsiy azosi asbob atrofida qattiq cho'zilgan, pushti lablar oq asbobni o'rab olgandi. Ko‘kraklar esa uning ko'zlari oldida, ehtrosdan titrab turibdi.

Sanjar tugmachalarni yengil yengil o‘pib qo‘ydi, bu Aiko yoqib yuzida iliq tabassum zuhur bo‘ldi va yana pastga tusha boshladi. Asboobni oxirgi qismi ham to‘liq ichkariga kirgach, ''endi mamnunmisan!'' degandek Sanjarga qarab, bir lahza qimirlamay o‘tirdi.

Keyin harakatlanishni boshladi. Dastlab o‘zini ko‘niktirayotgandek sekin ko'tarilib, tusha boshladi. Sanjar ham qo'llarini Aikoning beliga qo'ydi, yordam berdi.

Aiko asta sur'atini oshirdi. Ko‘kraklar ko‘zlar qarshisida yoqimli tebrana boshladi — yuqoriga, pastga, yuqoriga, pastga. Sanjar qo'llarini ko'kraklariga qo‘ydi, barmoqlar tugmachalarini qattiqroq qisdi, ozor berib aylantirdi.

Aiko boshini orqaga tashladi, og'zi ochiq, ko'zlari yumiq. Uning sochlari yoyilgan, beli kamonsimon egilgan. Sanjarga hammasi ko'rinardi, asbob qinga qanday kirib-chiqayotgani, atrofiga namlik qanday tarqayotgani.

— Kimochi... kimochi ii... — Aiko shivirladi.

Sanjar o'zini boshqara olmay qoldi. U Aikoning sonlarini mahkam ushlab, pastdan yuqoriga zarba bera boshladi. Ularning tanalari to'qnashdi, chap chap ovozlar, xonani to‘ldirib yubordi.

Aiko qaytadan cho'qqiga yaqinlashayotgan edi. Uning tanasi tortildi, nafasi bo‘g‘zida tiqilib qoldi. Qin mushuklari asbob atrofida qattiq qisqara boshladi.

— Iku! Iku! — u qichqirdi.

Tanasi qaltirab ketdi, to'lqinlar butun gavdani titratib o'tdi. Sanjar ham ortiq ushlab turololmadi, asbob ichidagi bosim oshdi, keyin kuchli-kuchli bir necha zarba berdi.

— Oh...

Qaynoq urug'lik oqimi Aikoning tut tubiga oqib kirdi. Aiko Sanjarning ko'krasiga yuzini bosdi. Asbob esa hali ham ichkarida, pulsatsiya qilar, ular esa nafas roslardi.

Bir necha daqiqa o'tdi.

Aiko ko'tarildi, asbob chiqdi — shirasi, urug'lik aralashgan suyuqlik sonlar bo‘ylab oqib tushdi. U yoniga yotdi, boshini Sanjarning elkasiga qo'ydi.

Tashqarida shamol shitirlardi, daraxtlar barglarini silkitdi.

***

O'sha kechadan keyin Aiko har kecha keldi. Ular hech so‘z demasdi, lekin bir-birlaridan nimani istayotganlarini sirli tabassumlardan bilishardi.

Ba'zida Sanjar boshlardi. Aiko eshikdan kirganda,