ilk yo‘nalishdan fahmladim, bu oddiy massaj emas edi. Uning qo'llari sekin pastga tushdi. Dunba. Keyin undan ham pastga.

Men nafasimni ushlab yotdim.

Uning qo'llari mening orqa dunbalarim bo'ylab sirpandi. Keyin pastga — butlarimgacha. U butlarimning ichki qismini massaj qildi. Qo'llari yuqoriga ko'tarildi. Qo‘tog‘imga juda yaqin keldi.

— Aylanin, — dedi u.

Men aylandim. Yuzimni tepaga qaratib, qo‘tog‘im ichki hislarimni aks ettirib, tik turardi. Uning ko‘zlari tez-tez menga qaradi. Sezdim nigohi endi boshqacha, ishtiyoqli edi.

U mening ko'kragimdan boshladi. Qo'llari yumshoq, lekin aniq harakat qildi. Keyin pastga — qorinimgacha, yanada pastga.

Uning qo'llari qo‘tog‘imni atrofiga yetdi. Lekin uni ushlamas edi. Faqat atrofida aylanardi. Bu chinakam iroda qiynog‘i bo‘lardi.

— Iltimos, — dedim men.

U tabassum qildi.

— Sabr qiling.

Keyin issiq, yog‘li qo‘li bilan qo‘tog‘imni tubidan ushladi. Qo'li sekin harakat qilardi, yuqoriga, pastga, yuqoriga pastga.

Bu his juda kuchli edi, ko'zlarimni ixtiyorsiz yumdim.

Birozdan keyin u to'xtadi. Men ko'zlarimni ochganimda, u allaqachon ko‘krakbandini yechib tashlagan edi. Ko‘kraklari erkin turardi. Ular haqiqatan ham kichik lekin qo'ng'ir rangli so‘rg‘ichlari juda tik edi. Ayni yetilgan qiznikidek. Keyin pastini yechdi. Ko‘p jismoniy harakat natijasida, pishiqlangan dunbalari, tarang bronza rangli, silliq... Ayollikning idiyal timsoli degan bo‘lardim.

U mening ustimga o'tirdi. Tizzalari mening ikki tomonimda. Ariqchasi qo‘tog‘imning tepasida, tegib turardi. Men uni issiq, namligini his qildim.

U sekin pastga tushdi. Juda sekin. Ariqchasining lab bo‘g‘zi, qo‘tog‘imni o'rab oldi. Meniki katta deb ko‘krak kerishdan yiroqman. Ammo qo‘tog‘im qin devorlarini to‘ldrib turganini, ichkari issiqligini, yetarlicha namlikini sezdim... U esa to‘ymas ayollardek, o‘zini to'liq pastga tashladi. Qo‘tog‘im to'liq ichkarida edi.

Bu ichki to‘lishdan zavq olayotgandek, u bir zum qimirlamadi. Og‘riq ifodasi bor ko‘zlarini menga qadadi. Lazzat olayotganim ifodasi sifatida jilmayib qaradim. U ham tabassum qildi.

—Tabassuming sexri... — pichirladi u.

— Sen ham betakrorsan. — shivirladim javoban.

U sekin harakatlanishni boshladi. Yuqoriga. Pastga. Bir ritmda. Uning emchaklari mening ko'kragim tepasida tebranardi. Kichik, lekin tik. Har harakatda jelatin kabi dirkillab sakrardi.

Men buksasidan ushlab oldim. Qo'llarim uning ingichka beliasini his qildi. Ter tomchilari, bronza rangli issiq terisi bo'ylab oqib turardi.

U tezlashdi. Harakatlari kuchliroq bo'ldi. Qin devorlari taranglashdi, qo‘tog‘imni qattiqroq siqdi. Ayni dam men ham pastdan yuqoriga, chuqurroq kirish uchun kuch berdim. Sochlari orqasiga to'kildi. Lablar orasidan yumshoq tovushlar chiqdi.

U gavdasini biroz egib, kaftlarini ko‘krakimga qo‘ydi. Emchaklari ko‘zlarim oldiga kelganda, ularni ushlashdan o‘zimni tiyolmadim. Kichik, kaftimga joylashdi, lekin pishiq. So‘rg‘ichlari esa sezgir edi. Men ularni barmoqlarim orasida erkalaganinda, uning tanasi titrab, yanada balandroq tovush chiqardi.

Uning energiyasi taaqsinga sazovor edi. Go‘yoki qizigani sayin yaxshiroq ishlaydigan texnikaga o‘xshardi. Asta kuchayib, vahshiy tus oldi. Yuqoriga-pastga. Harakati oqimi, juda tez, juda kuchli. Ayni men istagan shiddat, meni ham o‘z domiga tortgandi. Bu zavq, bu yonish, bu hayot.

Har harakatda — egilganda, yuqoriga ko'tarilganda. Bronza rangli teri shamlar nurida yaltirab, unutilmas shahvoniy manzura chizib borardi.

Shiddat susaydi, u og‘ir nafas ola boshladi. Go‘yoki o‘zini avaylayotgandek, qo‘tog‘im uchida o‘ynoqi harakat qila boshladi.

Men uning buksasidan ushlab, avvalgi shiddatni qaytarish uchun yordan bera boshladi. Lekin negadir tanasini tepada tutishga harakat qilardi. Biroz kuch ishlatib, uni yanada chuqurroq pastga tortdim. Qo‘tog‘im to'liq ichkarida, turganda uning tanasi titradi. Ko‘zlarini ko‘zimga qadab, og‘zini bir lahza ochib yopdiyu. G‘alati lekin, yumshoq, samimiy qichqirib qo‘ydi.

— Ahhh, my good...

Bu ovozi, o‘zigayam erish tuyuldi chig‘i, u kulib qo‘ydi. So‘ng muloyim tortib engashdi, lablarimiz to‘qnashdi. Bo‘salar og‘ushiga cho‘mib ketdik. Lekin u hamon orqasini sokin harakat qildiradi. Hayolim, bo‘salardayu, ammo qo‘tog‘im bilan uning qin ichidagi jarayonni his qilaman. Birdan tor bo'lib, devir mushaklari qo‘tog‘imni qattiq siqdi. Issiqlik, namlik ko'paydi. U kulminatsiyaga yetayotganini sezdirib titray boshladi.

Uning orqa harakati tezlashdi. Men ham pastdan yuqoriga surardim. Yana. Yana. Yana. Uning ko‘kraklari ko‘ksimga qattiqroq bosildi. Ter tanasi bo'ylab oqarib, meni ham namlardi. Qin devorlari, garoyib to‘lqin hisil qilib, qo‘tog‘imni so'rardi.

Va keyin — qaytarib bo'lmaydigan nuqta. Men tubdan kelayotgan to'lqinni his qildim. Go‘yo qo‘tog‘im kattalashdi. Yoqimli lazzat to‘lqini — portlash. Issiq oqim. Ichkariga surdim, surdim, har portlashda chuqurroq, ichiga to‘kdim.

Malum bir sonyalar, men shunchaki lazzat bo‘xronida, harakatsiz qotib qoldim. Ammo u hammon harakatda, orqasi titardi. Uning qinlari siqdi, siqdi, siqdi...

Ayolning bu holatini tarif etishga qalamim ojiz.

Keyin — sukunat. Faqat nafas tovushlari. Uning. Mening.

U mening ustimda yotardi. Tanasi menikiga yopishib turardi. Ter. Issiqlik. Namlik.

Biz shunday bir necha daqiqa qoldik. Hech kim hech narsa demadi. Faqat dengiz tovushi. Shamol shiviri.

Keyin u sekin turdi. Qo‘tog‘im uning ichidan chiqdi. U mening yonimga yotdi. Boshi mening yelkamda. Uning ko‘kraklari mening qo'ltiigimga tegib turardi.

— Sizga yoqdimi? — deb so'radi u.

— Ha, — dedim men. — Juda.

U tabassum qildi. Ko'zlarini yumdi.

— Bu Pxuket, — dedi u. — Bu yerda hamma narsa mumkin.

Men ham ko'zlarimni yumdim. Uning issiq tanasini his qildim. Yumshoq, iforini. Haqiqiy ayol ishtiyoqini.

Biz shunday yotib qoldik. Tropik tun davom etardi. Dengiz kuyi. Shamol shiviri. Bizning nafaslarimiz.

Men bildim — bu hikoya hech qachon tugamaydi. Bu xotira abadiy qoladi. Uning bronza rangli terisi. Jozibador ko‘kraklari. Issiq tanasi.

Nami. Pxuket. Sirli kechalar.

Bu mening hikoyam edi.

***

Ertasi kuni men uyg'ondim. Quyosh bungaloning ichiga kirib kelardi. Nami hali uxlab yotardi. Men uni kuzatib o‘tirdim. Uning yuzida hotirjamlik bor edi. Yalang'och, tanasi, yarim yopilgan. Ko‘kraklar ochiq...

Men sekin turdим. Kiyinmadim, shunchaki deraza yoniga bordim. Dengizga qaradim, ajoyib... Hayot ajoyib edi.

Orqamdan erkalovchi qo'llar quchoqladi. Namining nafasi yuzimga uruldi.

— Qayerga ketyapsiz? — deb pichirladi u.

— Hech qayerga, — dedim men.

U meni o'ziga tortdi.

Bu yer Pxuket... bu mening go‘zal hikoyam yozilgan maskan.


Tamom.