noma'lum, lekin juda ham yoqimli hislarda.

Palto nihoyat yechildi va Botir uni qorga ehtiyotkorona yoydi, go'yo qimmatbaho gilam to'shagandek. Laylo endi faqat sviterda qolgan edi, tanasi sovuq havoda yengil titrar, lekin o'zi buni unchalik sezmasdi. Botir uni yana o'pdi — bu safar bo'ynidan boshlab, qulog'i tomon harakatlanib. Uning lablari qizning terisida iz qoldirardi, har bir o'pish yangi his-tuyg'u to'lqinini uyg'otardi.

Laylo boshini orqaga tashladi va osmonga qaradi. Qor yog'ayotgan, yulduzlar ko'rinmayotgan bo'lsada, u go'yo o'zini osmonda uchayotgandek his qildi. Tanasi og'irliksiz, fikrlari xayolotga aylangan edi. Botirning lablari uning bo'ynida harakatlanar, qo'llari sviterning tagidan kirib tanasini siypalardi.

Botir Layloning sveterini yuqoriga ko'tardi — sekin, ehtiyotkor, qizga o'ylashga vaqt berib. U qizning tanasini ko'rdi — yosh, chiroyli, sovuqdan yengil qizargan. Terisi silliq, tabiiy, go'zal edi. Laylo ortiq birov ko'rib qolishidan havotirlanmasdi, ko'zlarini yumdi va o'zini sevgilisining ixtiyoriga topshirdi.

U Botirning qo'llari o'zining ko'kraklariga tegganini his qildi. Ular kichik, lekin tarang edi, sovuqdan uchlari qattiq tirishtib ketgan. Botir ularni qo'llari bilan isitdi, barmoqlari bilan asta-sekin aylantirdi, so'ng uchlarini chimchib erkaladi. Laylo o'zini tutolmay ohista ingrab yubordi. Albatta, bu tovush uning og'zidan beixtiyor chiqib ketdi.

— Botir aka, — pichirladi u, ovozi titrab. — Tezroq... birov kelib qoladi...

Aslida, u birov kelishidan qo'rqmas, balki bu his-tuyg'ular juda kuchli ekanidan o'z-o'zini yo'qotib qo'yishidan qo'rqardi.

Botir qizning xohishini angladi. Aslida, necha kunlardan beri u ushbu fikrni qiz ongiga joylashtirib kelgan edi. Ehtiyotkor gaplar, taxminiy ishoralar, ko'z qirishi bilan. U yana bir marta atrofga qaradi, so'ng o'z kurtakasini yechdi. Uning tanasi kuchli, mushaklari futbolkasi ostidan bo‘lsada aniq ko'rinardi, sovuqdan terisida yurik titroq o‘tdi.

Keyin shimi tizzalariga tushdi. Laylo birinchi marta erkakning tanasini shunday ochiq ko'rdi. Uning ko'zlari kengaydi, nafasi tiqilib qoldi. U Asbobni ko'rdi — qattiq, katta, sovuqda ham qizib turgan. Laylo qo'rqdi, lekin ayni paytda qiziqqan ham edi. Ichida ikki xil his kurashardi — qochish istagi va qolish ishtiyoqi.

Botir uning qo'lini oldi va ehtiyotkor yo'naltirdi. Laylo qo'lini cho'zdi va asbobga tegdi — u issiq edi, sovuqdan emas, balki ehtirosdan qizigan. U qo'lini tortmoqchi bo'ldi, lekin Botir uni ushlab turdi, qizga o'rganishga vaqt berdi.

— Qo'rqma, — pichirladi u. — Men ehtiyotkor bo'laman...

Botir Layloni shimini tizzalarigacha yechib, uni butaga suyanishga majbur qildi. Qiz orqaga suyandi, qo'llari bilan tizzalarini ortidan ushlab turdi. Qor uning nozik joylariga tegdi — sovuq oq parchalari yalang'och teriga qo'ndi va darhol erib ketdi. Laylo ichkarida bir-biriga qarama-qarshi his-tuyg'ularni his qildi — sovuq va issiq, qo'rquv va zavq, tanish va notanish.

U Botirning qo'llari o'z oyoqlarini ochayotganini his qildi. Sovuq havo sonlari orasiga tegdi va Laylo titrab ketdi. Lekin u azosining nam ekanini angladi — bu his shunchalik intensiv, shunchalik kuchli edi. Tanasi o'zini tayyorlagan, istakni his qilgan, javob bergan edi.

Botir tiz cho'kdi va bir muddat, Layloning oppoq ayollik azoyini zavqlanib kuzatdi. Keyin shartga ko‘ra, tizzalarini nari itardi. Uning orqa teshigi yaqqol ko‘rinidi. Botir yana bir bir atrofga qarab olarkan, yuzini pastga egib tufladi. Yopishqoq tufuk, ariqcha ustini agat olib, pastga qarab oqtib tushdi. Botir hayajonlanib turgan Layloga qaragancha, barmog‘ tekazdi. Teshikni kirish qismida yengil, ehtiyotkor aylana hosil qilib, mushaklarni bo‘shashtrishga harakat qildi. Qiz boshini orqaga tashladi, og'zidan beixtiyor tovush chiqdi. Barmoq uzoq aylantirib, o'rganib chiqdi, so'ng ichkariga kirib ketdi. Laylo oyoqlarini qimirlatdi, tanasi tebranib ketdi. Bu his juda yangi, juda kuchli edi.

Botir bir necha daqiqa davom etib, barmoqqa o‘rganish hosli bo‘lganidan so'ng o'rnidan turdi. Uning yuzi hislaridan qizargan edi. U hayajonli lablari bilan qizni o'pdi. Laylo o'zgacha tuyg‘ularni uning titroq lablarida sezdi. Botirning ham o‘zdan kam bo‘lmagan hayajonda ekanligini angladi.

— Tayyor bo'lding, — pichirladi Botir.

Uning ohanggida bu savol emas, balki bayonotdek eshitildi.

Laylo chuqur nafas oldi. Bosh irgab javob berdi. Ha endi u tayyor. Tanasi tayyor. Qalbi tayyor.

Botir asbobini yaqinlashtirdi. Laylo nafasini ushlab turdi, mushaklari tarang bo'ldi. Keyin u kirib keldi — juda sekin, juda ehtiyotkor. Laylo og'riqni his qildi — o'tkir, keskin, kutilmagan. U lablarini tishladi, tovush chiqarmaslikka harakat qildi.

Botir to'xtadi, harakat qilmadi, qizga moslashishga vaqt berdi. Laylo nafas oldi, tanasini bo'shashtirdi. Og'riq asta-sekin so'ndi va uning o'rniga boshqa his paydo bo'ldi. Yug‘on ichak ichidagi to'liqlik, birlik, yaqinlik.

— Davom etaymi? — pichirladi Botir.

— Ha, — javob qildi Laylo, ovozi titrab. — Davom eting...

Botir yana harakat qildi — sekin, ehtiyotkor, qizning har bir reaktsiyasini kuzatib. U ichkariga kirib bordi, to'liq kirib bordi va Laylo asbobni o'z ichida his qildi. Anal sohasini cho‘zuvchu qattiq, issiqlik tarqatuvchi qaynoq, yorib kiruvchi to'liq.

Ular harakatlana boshladilar. Botir oldinga-orqaga harakat qilar, Laylo esa unga javob berardi. Dastlab harakatlar sekin, moslashuvchi edi, lekin asta-sekin tezlashdi. Laylo og'riq o'rniga zavq his qila boshladi — kichik to'lqinlar tanasida tarqalardi, har bir harakatdan kuchayib borardi.

— Aylan...

Botir to‘satdan to‘xtadoyu buyurdi. Laylo jovdirab qarab, itoatkorona to‘rt oyoqlab turib oldi. Botir orqadan keldi.

Qor ularga yog'ardi, musiqa jaranglardi, odamlarning kulgisi eshitilar edi — lekin Laylo faqat o'zini va Botirni his qilardi. U yigitga qulayroq bo‘lishi uchun tizzalarilarini to‘g‘ri tutishga, unga mos tebranishga harakat qilardi. Botirning harakat natijasida ko‘krakraklar yoqimli tebranib, qo‘zg‘atuvchi hislar paydo qilar, natijada uchlari qattib, zavqni ikki karra oshirardi.

Laylo har bir jarayoni qattiq hos etar ekan, azolari aqlga bo‘ysunmasligini angladi. Analning qattiq bo‘g‘zi, asbobni o'rab olar, har bir harakatda siqardi. Tanasi esa ritmga mos tushardi, instinktiv harakat qila boshlardi.

Laylo ko'zlarini ochdi va butalar orasidan olomonga qaradi — ular bor-yo'g'i o'n metr narida edilar, odamlar kulishib, raqsga tushishardi. Har lahzada kimdir burilib, ularni ko'rishi mumkin edi. Bu xavf Layloni aqldan ozdirardi — u baqirgisi kelardi, lekin lablarini tishladi.

Botir tezlashdi, uning nafasi qattiq bo'lib ketdi. Laylo uning nafasini qulog'ida eshitdi — tez, iztiro bilan to'la. U avvallari hammomda o‘zini ishqalab tuygan tuyg‘ularga yaqinroq hisni tuydi. Farqi bu ishqalanish ichki tomondan bo‘lib, mutloq boshqa darajada edi.

ishqalanish, ishqalanish, ishqalanish...

U bildi, o'z cho'qqisiga yetmoqda yoki shunga yaqin his qildi. Uning tanasi tarang