bosib erkalab, oynay boshladim. Nozik jussaning ahyon-ahyon silkinib, chuqur nafas olib qo‘yishidan zavqim oshib g‘alati o‘y keldi. Parnografik filmlarni talaygina qismida, orqa-oldini adashtrib qo‘yadigan sahnalar mavjud edi. Ko‘ngilda o‘shandaqa ishtiyoq uyg‘ondi. Bir lahza azosiga, bir lahza ko‘zlari suzulib yotgan qiz yuziga qaradim...

"Lanati iflos g‘arb... Yo‘q... Hech qachon bunchalik past ketmiman. Ayoldan ayolligacha huzur olaman, ayolga erkakcha lazzat berama!''

So‘ngi lahzadagi fikrimdan o‘zim ham g‘ururlanib ketdim. Oyoqlarni ikki tomon yoyib, shitop bilan jussamni qiz ustiga tashladim. Bu galgi azolar to‘qnashuvida, zarba quvvati bel sohandan yo‘naltirganim uchun, metin jonvor go‘shtli quvur orasiga majbur bosh suqub oldi.

Og‘riqdan qoshlari chimirib ketdi, ko‘kragi ko‘tarib tushdi, ko‘zlari kattalashib qisildi, biroq sas chiqarmadi. Lablari qimtigancha, davom eting deganday, ma'noli qarab qoldi.

Qo‘llaridan ushladim barmoqlarimiz bir-biri orasiga jipslashdi. Go‘yoki kishanlangan asiradek, qulochini yoyib pastga bosib, lablarnidan o‘pdim ayni lahzada bel tomonga harakat berdim.

Boya tarifiki keltrgan azoning, ichki qismi ilik yoqimli edi. Hali elastiklik qobilyatini yo‘qotmagani uchun surbetlarcha ichiga kirib olgan go‘shdor jonvorni qattiq siqib olgandi. Ammo devorlari shilliq parda hosil qilgan quvur ichida, qiyinchiliksiz o‘rmalayotgan jonvor ho‘jayini ongiga lazzat oqimlarini yo‘llashdan charchamasdi. Bazan tezlab, bazan to‘xtab imkon boricha uzoqroq huzur qilish fikrida jonvor shiddatini pasaytrib olardim. Bu hiylagina fursat, o‘pichlar sayliga bohona bo‘lardi.

Anchagina masofa bosib har lahzada finishga yaqin qolgani sayin, aqil toyib, hirs oldinga chopib qolardi. Ozorlashdan holi fikirda, asta oldinga orqaga harakatda davom ettirsamda, o‘sha hirslarim peshqadam lahzalarda zarbalarim shiddatli, chuqur-chuqur botib ketardi. Sassiz ihtiyorini topshirgan qizning yuzlarida og‘riq ifodalari zohir bo‘lar, sabot bilan turib bersada, og‘riq kuchayib qolgan lahzada ihtiyorsiz goh ingrab, goh onasini eslab qo‘yardi. Ayniqsa qimirlab, oz-oz orqaga surulib borishi, ahyon-ahyon barmoqlarini, barmoqlarim orasidan chiqarib ololmay azartda musht qilib tugib olardi. Tirnoqlari terimga qattiq botganda, allanechuk huzur tuyar, bundan shiddatim oshardi. Nihoyat uning toqati tugadi, zo‘r berib tipirchilab shivirladi:

- Ummm... To‘xtang...

Gavdamni ko‘tardim, qo‘llarini bo‘shatdim. U ko‘ksimdan beozorgina itardi, boshini ko‘tarib kindigi pastini siypalab, tarang turgan azonga qarab qo‘ydi. Savolomus nigohlarimiz to‘qnash kelganda esa, koyinibgina shivirladi:

- Qattiq, qilyabsiz... - azoyimga tez-tez ko‘z tashlab olib, qoshini chimirdi, - og‘rityabsiz!
- Bo‘lmasa, boshqacha holatda tutub ber, - jilmayib sonini asta siladim, - emaklayotgsn qizcha holatida!
- Umm... - labini qimtib yana azoyimga qaradi, - keling siz yoting, men o‘zim ustizga chiqaman...

"O‘oo! Chakki emasku!''

U bildirgan fikir yoqib, tepaga qarab yotdim. U oyoqlarini ustimdan oshirib, qo‘lini tizzalariga tiragancha teshigiga to‘g‘irlay boshladi. Be ihtiyor kuldim, sababi u huddi garshukka o‘tirayotgan boladay ko‘rinardi.

- Shoshma, mana bunday holatda o‘tir...

Ozmi ko‘pmi tajribam bor, shuni uchun qulay holatiga joylashtrib qo‘ydim. Yani tizzalarini ikkiyonga tashlab, qo‘llarini ko‘ksimga tiratib qo‘ydim. Endi o‘ziga keragicha kirg‘azib chiqarar, biroq tajribasizligi yaqqol sezilib turardi. Buksasidan ko‘tarib imkon qadar yordamlashardim.

''O‘sha ovoz... Lanati ovoz!''

Bugundan keyin bu ''Samsung'' telefonining ananaviy ovozi men uchun dunyodagi eng yomon musiqa bo‘lib qolishi aniq.

- Qo‘yaver parvo qilma!

Qo‘limni, uni bilidan o‘tqazib bag‘rimga bosdim va pastdab qimirlab o‘zim harakat qila boshladim. Bargan sayin tezligim ortar, uning ingrab-ingrab qo‘yishiga beparvo, qulog‘iga: ''oz qoldi, oz qoldi" deya shivirlardim.

Telefon ovozi ikkinchi bor yangradi. Sal o‘tib esa, yerning boshidan qizning jarangdor ovozi keldi.

''Nafisaaa! Na-fi-sssss! Nafissss!!!"

Bellaridan mahkam quchdim, u bag‘rinda tpirchiladi. Manzil oz qolganini sezib shiddatim oshar, bu pallada nafsim hech nimani tan olmasdi.

- Bo‘ldi, qo‘yvoring Zahrooo keldi....
- Tishshsh... Tishshshsh... Yana biroz...
- Iltimos qo‘yvoring... Og‘rityapsiz...

Ortiq unga tpirchilashiga parvo qilmay qoldim. Shiddatim cho‘qqiga yetgandi, yelkamda qattiq og‘riq sezdimu, qo‘llarimni bo‘shatdim. Bag‘rimdan sirg‘alib chiqayotgan qizga, so‘ng chuqur qontalash izlar qolgan yelkamdagi jarohatda qaradim. Negadur jahlim chiqmadi, aksincha bir muddat avval, uning: etini tishlab, yulib olish haqaidagi gaplarini hayolimga keldi. O‘sha so‘zlarini amalda isbotlab berganiga tan berganday erkalab yuzidan chimdib qo‘ydim. Tishlab olganidan tashvishli qiyofada turgan qizni ortiqcha ayblamay, erkalab qo‘yishim uni tusini o‘zgartrib yubordi.

Bu huddi ukachasini yeqitib yuborib so‘ng yupatishga urinayotgan qizchaga o‘xshab qolgandi. U tuyqus bag‘rimga kirdiyu, yuzimmi ikki kafti orasiga oldi. Yuz ko‘zimdan qayta-qayta o‘par, shivirlab kechrim so‘rardi:

- Qasdan qilmadim... Kechiring... Kechiring... - tishi izlarini mehir bilan silar, - Iltimos ketaqolay, hozir Zahro kelib qoladi... Iltimos... Iltimos... - hayajoni kuchaygandan kuchayar, qisqa qisqa o‘pichlar berib ijozat so‘rardi, - Iltimos...
- Bo‘laqol...

Boshimni biroz ko‘tarib, deyarli yuz metrlar narida atrofga alanglab turgan movli libosli qizga ko‘zim tushidi. Tezda boshimni egib pastki kiymlarni ko‘tardim. Bu vaqtga kelib telefon yana ovoz bera boshlagandi. Epchillik bilan uzaldimu, ovozini o‘chirdim. Bu vaqtda hamrohim ko‘krakbadlarini taqish bilan ovora edi. Sharmandalik sharpasi yaqin qolganini his etib, qizga yordamlasha boshladim. Ko‘krakbadlarini ilgagini ildim, so‘ng shoshib yengiga qo‘l solgan, ko‘ylagini zamogini tortib qo‘ydim. U o‘tirgan ko‘yi, lozimi kiygunicha, uzun sochlariga ilashgan haslarni tozalab, rumolini to‘g‘irlab qo‘ydim. So‘ngi ehtroslarimni tiyolmay, oppoq bo‘yinchasiga ikki bor lab bosdimda, sochlarini chuqur hidladim. Bu ishim ungayam yoqdi chog‘i, hayajondan titrab tursada yuzimni ohista silab shivirladi:

- Boshqa safar ketib qolmayman!

"Boshqa safar!''

Bu lazzatli onlarning yana bo‘lishi haqidagi o‘y haylimni band etib ulgurgan bir vaqtda, u boshini ko‘tarib bir qarab oldiyu, telefon va idishini olib tutzorni u tomoniga o‘tib ketdi. Bir fursat o‘tib, yigirma qadamlar naridan, ikki qizning qochrimlarga boy suhbati, yoqimli kulgulari eshitildi. Biroz o‘y, hayollarim qurshovida o‘tirgach menam qo‘zg‘oldim...

Hech kim ko‘rinmadi, tutzor orasiga bosh suqib u tomoniga qaradim. Hiylagina narida, Nafisa boshini yuqoriga ko‘tarib allanimalar haqida so‘zlar, moviy libisli dugonasi esa, bir oyog‘ini daraxt butog‘iga tirab, egilgan navdadan meva terib yerdi.

Ularga o‘zimni sezdirmay mashina tomon ketdim. Ariqda oqayotgan suvga yuz qo‘limni yuvib olgach, o‘rindiqqa suyanib talaygina vaqt hayol surib o‘tirdim. Shahvatim